Vir seker
Door: Julian Schelfhout
Blijf op de hoogte en volg Julian
10 Maart 2015 | Zuid-Afrika, Port Elizabeth
Geliefde lezer van mijn blog,
In de eerste plaats excuses voor het zolang uitblijven van een nieuwe blog, maar de afgelopen weken was ik zo overdonderd door alle ervaringen dat het schrijven van een blog er even bij inschoot. Sinds mijn laatste blog (één dag na aankomst) is er een hoop gebeurd!
Om te beginnen ben ik inmiddels al drie weken actief met het 'coachen' van kinderen tijdens sportlessen. Anders gezegd betekent dit dat je samen met meestal twee andere vrijwilligers een sportles van een specifieke sport verzorgd voor een groep variërende van 10 tot ongeveer 35 kinderen. Enorm vermoeiend maar de andere kant van de medaille is de voldoening die de kinderen hieruit halen. Wauw, je hebt je nog nooit zo geliefd gevoeld voor het geven van alleen een sportles als hier! De kinderen zijn zoals ik ook al even kort op Facebook beschreef enorm dankbaar voor het feit dat wij hier zijn. In het huidige onderwijsprogramma in Zuid-Afrika vallen sportlessen nog niet binnen het verplichte onderdeel. Hierdoor sporten vele kinderen in ZA (Zuid-Afrika) niet gedurende schooltijd en komen zij niet of nauwelijks in contact met echte sportmaterialen. Vaak wordt er als oplossing om voetbal te spelen gebruik gemaakt van de materialen die er op de straat te vinden zijn. Een ander aspect wat absoluut niet vergeten mag worden is het geven van persoonlijke aandacht aan deze kinderen die zij normaal niet ontvangen. Zelfs op school niet. Niemand in een klaslokaal kijkt hier raar op wanneer een leraar/lerares een kind slaat met een door plastic omhult ijzeren stok wanneer een kind zich even niet gedraagt. Om deze reden valt de zwaarste consequentie die wij als sportcoaches geven, namelijk het doen van push-ups in het niets.
Een gevolg van deze harde aanpak is dat de kinderen enorm opbloeien wanneer zij zich lekker ongedwongen mogen uitleven tijdens een sportles, en dan heb ik het nog niet eens over het geven van een complimentje. Op het moment dat een leerling hier een compliment voor zijn/haar goede inzet of vrolijke humeur krijgt dan kan ik zeggen dat dit kind figuurlijk tien centimeter groeit in vijf seconden. Dit is precies het feit dat vrijwilligerswerk in deze ook mijn stage zo mooi maakt! Juist op het moment dat je er even geen zin in hebt, dan kunnen deze kinderen je dag toch weer goedmaken door een mooie glimlach van hun (meestal) witte tanden. Tot nu toe heb ik al veel ervaring kunnen opdoen in het coachen van verschillende sporten. Op dit moment ben ik al actief geweest in: voetbal, rugby, netball en zwemmen. Hierbij geniet de laatste wel een beetje mijn voorkeur, lekker ravotten met die kleintjes in het water! Genoeg voor nu even over de sportlessen, want zoals een oud gezegde: 'één blik zegt soms meer dan duizend woorden'. Op Facebook staan namelijk wat blikken in de vorm van foto's die je kunt bewonderen.
Via deze weg wil ik jullie graag dan ook bedanken voor alle leuke en lieve reacties die ik nu al heb mogen ontvangen op al mijn foto's en gedeelde ervaringen! DUS.. voor foto's check vanaf heden mijn Facebook!
Naast de sportlessen doe ik ook veel ervaring op met het ontmoeten en begrijpen van de andere vrijwilligers. Een super leuke groep! Soms is het als Nederlander wel even zoeken wat men precies bedoelt. Zowel in verbaal als in non-verbaal opzicht kan ik mij nog wel eens vergissen. De vrijwilligers zijn hier wat meer dan wij gewend om direct te zijn. De zin 'could you please...' wordt hier dan ook niet vaak gebruikt. Even wennen maar begin het nu toch wel aardig te doorgronden. Nu vraag je als lezer van deze blog misschien af waarom deze blog 'vir seker' heet. Deze Afrikaanse vertaling van de uitdrukking: zekers te weten is beter te vertalen in het Engels. Namelijk: for sure. Ik schijn dit nogal vaak als bevestiging op een vraag te zeggen terwijl vooral een Schotse vrijwilligster dit niet gewend is wat gezamenlijk tot grote hilariteit leidt.
Goed afsluitend van deze blog wil ik nog even mededelen dat ik gister mijn toeristenvisum met succes heb verlengd! Dat betekent dus dat ik officieel tot 30 juni in Zuid-Afrika mag blijven. De terugvlucht is namelijk ook al geboekt. Op 30 juni (duurt gelukkig voor jullie nog heeeel lang) zal ik terugvliegen vanuit Port-Elizabeth via Johannesburg en London Heathrow naar Amsterdam! Dus schrijf het alvast in je agenda want deze blonde Zuid-Afrikaan is vanaf de eerste dag van Juli weer te bewonderen in ons koude (?) kikkerland!
Okay nu ben ik wel even klaar met schrijven, tijd voor een drankje!
Cheers for reading.
In de eerste plaats excuses voor het zolang uitblijven van een nieuwe blog, maar de afgelopen weken was ik zo overdonderd door alle ervaringen dat het schrijven van een blog er even bij inschoot. Sinds mijn laatste blog (één dag na aankomst) is er een hoop gebeurd!
Om te beginnen ben ik inmiddels al drie weken actief met het 'coachen' van kinderen tijdens sportlessen. Anders gezegd betekent dit dat je samen met meestal twee andere vrijwilligers een sportles van een specifieke sport verzorgd voor een groep variërende van 10 tot ongeveer 35 kinderen. Enorm vermoeiend maar de andere kant van de medaille is de voldoening die de kinderen hieruit halen. Wauw, je hebt je nog nooit zo geliefd gevoeld voor het geven van alleen een sportles als hier! De kinderen zijn zoals ik ook al even kort op Facebook beschreef enorm dankbaar voor het feit dat wij hier zijn. In het huidige onderwijsprogramma in Zuid-Afrika vallen sportlessen nog niet binnen het verplichte onderdeel. Hierdoor sporten vele kinderen in ZA (Zuid-Afrika) niet gedurende schooltijd en komen zij niet of nauwelijks in contact met echte sportmaterialen. Vaak wordt er als oplossing om voetbal te spelen gebruik gemaakt van de materialen die er op de straat te vinden zijn. Een ander aspect wat absoluut niet vergeten mag worden is het geven van persoonlijke aandacht aan deze kinderen die zij normaal niet ontvangen. Zelfs op school niet. Niemand in een klaslokaal kijkt hier raar op wanneer een leraar/lerares een kind slaat met een door plastic omhult ijzeren stok wanneer een kind zich even niet gedraagt. Om deze reden valt de zwaarste consequentie die wij als sportcoaches geven, namelijk het doen van push-ups in het niets.
Een gevolg van deze harde aanpak is dat de kinderen enorm opbloeien wanneer zij zich lekker ongedwongen mogen uitleven tijdens een sportles, en dan heb ik het nog niet eens over het geven van een complimentje. Op het moment dat een leerling hier een compliment voor zijn/haar goede inzet of vrolijke humeur krijgt dan kan ik zeggen dat dit kind figuurlijk tien centimeter groeit in vijf seconden. Dit is precies het feit dat vrijwilligerswerk in deze ook mijn stage zo mooi maakt! Juist op het moment dat je er even geen zin in hebt, dan kunnen deze kinderen je dag toch weer goedmaken door een mooie glimlach van hun (meestal) witte tanden. Tot nu toe heb ik al veel ervaring kunnen opdoen in het coachen van verschillende sporten. Op dit moment ben ik al actief geweest in: voetbal, rugby, netball en zwemmen. Hierbij geniet de laatste wel een beetje mijn voorkeur, lekker ravotten met die kleintjes in het water! Genoeg voor nu even over de sportlessen, want zoals een oud gezegde: 'één blik zegt soms meer dan duizend woorden'. Op Facebook staan namelijk wat blikken in de vorm van foto's die je kunt bewonderen.
Via deze weg wil ik jullie graag dan ook bedanken voor alle leuke en lieve reacties die ik nu al heb mogen ontvangen op al mijn foto's en gedeelde ervaringen! DUS.. voor foto's check vanaf heden mijn Facebook!
Naast de sportlessen doe ik ook veel ervaring op met het ontmoeten en begrijpen van de andere vrijwilligers. Een super leuke groep! Soms is het als Nederlander wel even zoeken wat men precies bedoelt. Zowel in verbaal als in non-verbaal opzicht kan ik mij nog wel eens vergissen. De vrijwilligers zijn hier wat meer dan wij gewend om direct te zijn. De zin 'could you please...' wordt hier dan ook niet vaak gebruikt. Even wennen maar begin het nu toch wel aardig te doorgronden. Nu vraag je als lezer van deze blog misschien af waarom deze blog 'vir seker' heet. Deze Afrikaanse vertaling van de uitdrukking: zekers te weten is beter te vertalen in het Engels. Namelijk: for sure. Ik schijn dit nogal vaak als bevestiging op een vraag te zeggen terwijl vooral een Schotse vrijwilligster dit niet gewend is wat gezamenlijk tot grote hilariteit leidt.
Goed afsluitend van deze blog wil ik nog even mededelen dat ik gister mijn toeristenvisum met succes heb verlengd! Dat betekent dus dat ik officieel tot 30 juni in Zuid-Afrika mag blijven. De terugvlucht is namelijk ook al geboekt. Op 30 juni (duurt gelukkig voor jullie nog heeeel lang) zal ik terugvliegen vanuit Port-Elizabeth via Johannesburg en London Heathrow naar Amsterdam! Dus schrijf het alvast in je agenda want deze blonde Zuid-Afrikaan is vanaf de eerste dag van Juli weer te bewonderen in ons koude (?) kikkerland!
Okay nu ben ik wel even klaar met schrijven, tijd voor een drankje!
Cheers for reading.
-
10 Maart 2015 - 20:08
Arlena Drammers:
Juul, ik wil je allereerst enorm bedanken voor jou reactie op myn blog. Ik heb me kapot gelachen, en vond het erg lief. Super om jou ervaringen te lezen en de foto`s zyn echt prachtig, dus blijf ze alsjeblieft maken haha! Ik ga je zeker ook blijven volgen. Geniet er van!!
Liefs, Arlena -
10 Maart 2015 - 20:08
Arlena Drammers:
Juul, ik wil je allereerst enorm bedanken voor jou reactie op myn blog. Ik heb me kapot gelachen, en vond het erg lief. Super om jou ervaringen te lezen en de foto`s zyn echt prachtig, dus blijf ze alsjeblieft maken haha! Ik ga je zeker ook blijven volgen. Geniet er van!!
Liefs, Arlena -
10 Maart 2015 - 20:28
Carla En Vic:
Hoi Juul,
Heel leuk om zo'n uitgebreid verslag van je ervaringen te krijgen. En wat een bijzondere stage heb je toch! We kunnen ons goed voorstellen dat het indrukwekkend is om mee te maken, een ander land, andere gewoontes, andere omstandigheden en cultuurverschillen.
En we kunnen ons voorstellen dat de kinderen je enorm waarderen, zo'n leuke enthousiaste blonde gast! En vast niet alleen de kinderen, ha ha.
We missen je natuurlijk maar genieten van je foto's en verhalen en het feit dat je je daar zo'n waardevolle bijdrage kan geven in het leven van kinderen, super goed van je!
Liefs pap en Carla. -
10 Maart 2015 - 21:20
Hans:
Hoi Juul,
Jouw verhalen zijn altijd leuk kom te lezen -
10 Maart 2015 - 22:44
Edwin:
HA Julian! Geweldig om verhalen van je avonturen te lezen! Ik ga je volgen en hoor graag hoe jij sport als middel in zet daar in het verre zuiden!
Groet Edwin -
11 Maart 2015 - 00:12
Annette:
Hallo Juul,
geweldig om je verhalen te lezen en om de foto's te zien!
Vertederend die fotos!
Gelukkig kun je dit mooie werk nog enige tijd doen!
liefs en kus mama -
16 Maart 2015 - 15:59
Eveliene Annink:
Ha coach!
Weer een leuk bloggie hoor! Die kinderen zullen wel helemaal weg van jou zijn een lange blonde gast die alleen maar kan lachen en met 'for sure' een heel eind komt! Heel veel succes deze week maak er weer een mooie week van. Zowel voor jezelf als voor die kinderen, want daar doe je het voor! Zijn de kinderen ook bekend met trefbal of oud hollandse spelen altijd leuk om dat eens te doen (zak lopen :P). Hoe is het met de hitte? Is het goed uit te houden? We keep in touch! Liefs eef x
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
